Είναι πάρα πολλοί που πρεσβεύουν ότι η λύση για να βγούμε από τα σημερινά αδιέξοδα είναι η επαναδιαπραγμάτευση του Δημοσίου χρέους. Τέτοιες προτάσεις προέρχονται, κυρίως από εκείνους που ανήκουν σε κόμματα που επιδιώκουν να αυξήσουν την κομματική τους δύναμη από την εξαθλίωση των πολιτών, που θα είναι το επακόλουθο αν υλοποιηθεί η πρόταση αυτή.
Στην περίπτωση που γίνει αυτό τότε η χώρα μας χάνει την αξιοπιστία της διεθνώς, την αξιοπρέπειά της και δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να επανέλθει στις αγορές για δεκάδες χρόνια. Τα σενάρια που θα επακολουθήσουν θα είναι εφιαλτικά για τους απλούς πολίτες, δεδομένου ότι καθίσταται προβληματική η εξυπηρέτηση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του Δημοσίου και με ότι αυτό συνεπάγεται για την μείωση μισθών και συντάξεων, για τους μικροκαταθέτες και γενικότερα για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο τμήμα του Δημοσίου χρέους οφείλεται στις προμήθειες όλων των εξοπλισμών που έγιναν την τελευταία περίοδο, όπως επίσης και των διαφόρων κρατικών προμηθειών που έγιναν με διακρατικές συμβάσεις όπως οι προμήθειες από την ΣΗΜΕΝΣ κ.λ.π.
Είναι μεγάλο λάθος να προβούμε σε αναδιαπραγμάτευση του συνολικού Δημοσίου χρέους που θα έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της καλής φήμης της χώρας μας, όπως διαμορφώθηκε εδώ και 2500 χρόνια, ενώ μπορούμε χωρίς να τρωθεί η αξιοπιστία μας να ζητήσουμε επαναδιαπραγμάτευση όλων των Κρατικών προμηθειών που έγιναν τουλάχιστον την τελευταία 20 ετία.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε πληρώσει στην ΣΗΜΕΝΣ για την ψηφιακή τηλεφωνία 56.000δρχ το 1994 και να καταργηθεί ο διαγωνισμός που είχε γίνει το 1993 με προσφορά της ΙΒΜ 30.000 δρχ.
Άλλο παράδειγμα αναφέρω τα 30 Μιράζ που αγοράσαμε σε τριπλάσια τιμή από εκείνη που τα αγόρασαν άλλες χώρες την ίδια ακριβώς περίοδο. Να ζητήσουμε από τους προμηθευτές μας, την μείωση της οφειλής στο πραγματικό κόστος που είναι αυτό αγόρασαν οι άλλες χώρες και την διαφορά να μας πούν σε ποιους την έδωσαν για μίζες κ.λ.π. να τους αναζητήσουμε και να τους αναγκάσουμε να τους τα επιστρέψουν.
Δεν είναι δυνατόν να μας προμηθεύει η Γερμανία τρία υποβρύχια και μάλιστα ελαττωματικά αντί 450 εκ. ευρώ και την ίδια περίοδο τον ίδιο τύπο υποβρυχίων να τα προσφέρει στην Κορέα με τίμημα 150 εκ ευρώ. Η επέμβαση του εισαγγελέα που εντόπισε 37 ενόχους και μάλιστα δύο υπουργούς είναι μία καλή. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να απαιτήσουμε από την κ. Μέρκελ, η οποία μας συμπεριφέρεται με τον πιο απαξιωτικό τρόπο, εκτός από την καταβολή του κατοχικού δανείου κ.λ.π. αποζημιώσεις που μας οφείλει να αναγκάσει την ανάδοχο εταιρία HDW που μας προμήθευσε τα υποβρύχια να κρατήσει τα ομόλογα που αντιστοιχούν στο πραγματικό κόστος των υποβρυχίων και να ακυρωθούν τα επί πλέον χαρακτηρίζοντάς τα ως επαχθές χρέος και προϊόν συναλλαγής και ας μας αποκαλύψουν που έδωσαν τα υπόλοιπα για να τα αναζητήσουμε.
Είναι δυνατόν να μην εξακριβωθεί το πραγματικό κόστος των Ρωσικών εξοπλισμών S300 κ.λ.π. που υπερτιμήθηκαν λόγω των αντισταθμιστικών 75. εκατ. δολαρίων που ουδέποτε εισπράξαμε, αλλά βρίσκονται σε λογαριασμούς οφ σιόρ εταιριών των οποίων αγνοούμε τους μετόχους;
Δεν είναι δυνατόν για τους Ολυμπιακούς αγώνες τίμημα που κατέβαλλε η χώρα μας για το C4I, να ήταν πενταπλάσιο από το τίμημα που προσφέρθηκε αργότερα από άλλη εταιρία για το ίδιο σύστημα για παρόμοιες ανάγκες στην Θεσσαλονίκη.
Αν εντοπισθούν όλες οι μεγάλες προμήθειες που έγιναν τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια και αν για κάθε μία εξετάσουμε σε ποια τιμή τα προμήθευσαν σε άλλες χώρες και να δεχθούμε ως χρέος το πραγματικό κόστος και όχι το κόστος που διαμορφώθηκε από τις μίζες σε εκείνους που διαχειρίσθηκαν τις προμήθειες, τότε θα δούμε μια θεαματική μείωση του Δημοσίου χρέους, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την επάνοδό μας στις αγορές και την απαλλαγή μας από την τρόικα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ακόμα και αν υπάρχουν νομικά προβλήματα για την εφαρμογή της προτάσεως αυτής που εμποδίζουν την υλοποίησή της, τουλάχιστον μια τέτοια ενέργεια θα έχει σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν να λοιδορούν την χώρα μας κυρίως εκείνοι που είναι συνυπεύθυνοι για τις αθλιότητες που έγιναν, γιατί πιστεύω ότι οι διαφθορείς έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από εκείνους που διέφθειραν με μίζες κ.λ.π.
Επίσης αν αρνηθούν να δώσουν στοιχεία με ποιους ήλθαν σε συναλλαγή, αυτοί είναι εύκολο να εντοπισθούν με την σωστή και ενδελεχή εξέταση του πόθεν έσχες, όλων όσων διετέλεσαν υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί Γραμματείς, πρόεδροι οργανισμών και δημοσίων λειτουργών, που είχαν σχέση με τις κρατικές προμήθειες και να δημευθούν όσα περιουσιακά στοιχεία δεν δικαιολογούντα από τα νόμιμα έσοδά τους.
Υπάρχει όμως πολιτική Βούληση και η τόλμη που χρειάζεται και από τα δύο κόμματα εξουσίας να προχωρήσουν στην ενέργεια αυτή με την οποία θα αποδείξουν ότι δεν καλύπτουν απολύτως κανένα και επιθυμούν όχι μόνο την εξυγίανση του πολιτικού μας συστήματος, αλλά και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειά μας στο εξωτερικό, για να μην μας αντιμετωπίζουν με απαξιωτικό τρόπο.
Στην περίπτωση που γίνει αυτό τότε η χώρα μας χάνει την αξιοπιστία της διεθνώς, την αξιοπρέπειά της και δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να επανέλθει στις αγορές για δεκάδες χρόνια. Τα σενάρια που θα επακολουθήσουν θα είναι εφιαλτικά για τους απλούς πολίτες, δεδομένου ότι καθίσταται προβληματική η εξυπηρέτηση των στοιχειωδών υποχρεώσεων του Δημοσίου και με ότι αυτό συνεπάγεται για την μείωση μισθών και συντάξεων, για τους μικροκαταθέτες και γενικότερα για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο τμήμα του Δημοσίου χρέους οφείλεται στις προμήθειες όλων των εξοπλισμών που έγιναν την τελευταία περίοδο, όπως επίσης και των διαφόρων κρατικών προμηθειών που έγιναν με διακρατικές συμβάσεις όπως οι προμήθειες από την ΣΗΜΕΝΣ κ.λ.π.
Είναι μεγάλο λάθος να προβούμε σε αναδιαπραγμάτευση του συνολικού Δημοσίου χρέους που θα έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της καλής φήμης της χώρας μας, όπως διαμορφώθηκε εδώ και 2500 χρόνια, ενώ μπορούμε χωρίς να τρωθεί η αξιοπιστία μας να ζητήσουμε επαναδιαπραγμάτευση όλων των Κρατικών προμηθειών που έγιναν τουλάχιστον την τελευταία 20 ετία.
Δεν είναι δυνατόν να έχουμε πληρώσει στην ΣΗΜΕΝΣ για την ψηφιακή τηλεφωνία 56.000δρχ το 1994 και να καταργηθεί ο διαγωνισμός που είχε γίνει το 1993 με προσφορά της ΙΒΜ 30.000 δρχ.
Άλλο παράδειγμα αναφέρω τα 30 Μιράζ που αγοράσαμε σε τριπλάσια τιμή από εκείνη που τα αγόρασαν άλλες χώρες την ίδια ακριβώς περίοδο. Να ζητήσουμε από τους προμηθευτές μας, την μείωση της οφειλής στο πραγματικό κόστος που είναι αυτό αγόρασαν οι άλλες χώρες και την διαφορά να μας πούν σε ποιους την έδωσαν για μίζες κ.λ.π. να τους αναζητήσουμε και να τους αναγκάσουμε να τους τα επιστρέψουν.
Δεν είναι δυνατόν να μας προμηθεύει η Γερμανία τρία υποβρύχια και μάλιστα ελαττωματικά αντί 450 εκ. ευρώ και την ίδια περίοδο τον ίδιο τύπο υποβρυχίων να τα προσφέρει στην Κορέα με τίμημα 150 εκ ευρώ. Η επέμβαση του εισαγγελέα που εντόπισε 37 ενόχους και μάλιστα δύο υπουργούς είναι μία καλή. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να απαιτήσουμε από την κ. Μέρκελ, η οποία μας συμπεριφέρεται με τον πιο απαξιωτικό τρόπο, εκτός από την καταβολή του κατοχικού δανείου κ.λ.π. αποζημιώσεις που μας οφείλει να αναγκάσει την ανάδοχο εταιρία HDW που μας προμήθευσε τα υποβρύχια να κρατήσει τα ομόλογα που αντιστοιχούν στο πραγματικό κόστος των υποβρυχίων και να ακυρωθούν τα επί πλέον χαρακτηρίζοντάς τα ως επαχθές χρέος και προϊόν συναλλαγής και ας μας αποκαλύψουν που έδωσαν τα υπόλοιπα για να τα αναζητήσουμε.
Είναι δυνατόν να μην εξακριβωθεί το πραγματικό κόστος των Ρωσικών εξοπλισμών S300 κ.λ.π. που υπερτιμήθηκαν λόγω των αντισταθμιστικών 75. εκατ. δολαρίων που ουδέποτε εισπράξαμε, αλλά βρίσκονται σε λογαριασμούς οφ σιόρ εταιριών των οποίων αγνοούμε τους μετόχους;
Δεν είναι δυνατόν για τους Ολυμπιακούς αγώνες τίμημα που κατέβαλλε η χώρα μας για το C4I, να ήταν πενταπλάσιο από το τίμημα που προσφέρθηκε αργότερα από άλλη εταιρία για το ίδιο σύστημα για παρόμοιες ανάγκες στην Θεσσαλονίκη.
Αν εντοπισθούν όλες οι μεγάλες προμήθειες που έγιναν τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια και αν για κάθε μία εξετάσουμε σε ποια τιμή τα προμήθευσαν σε άλλες χώρες και να δεχθούμε ως χρέος το πραγματικό κόστος και όχι το κόστος που διαμορφώθηκε από τις μίζες σε εκείνους που διαχειρίσθηκαν τις προμήθειες, τότε θα δούμε μια θεαματική μείωση του Δημοσίου χρέους, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την επάνοδό μας στις αγορές και την απαλλαγή μας από την τρόικα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ακόμα και αν υπάρχουν νομικά προβλήματα για την εφαρμογή της προτάσεως αυτής που εμποδίζουν την υλοποίησή της, τουλάχιστον μια τέτοια ενέργεια θα έχει σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν να λοιδορούν την χώρα μας κυρίως εκείνοι που είναι συνυπεύθυνοι για τις αθλιότητες που έγιναν, γιατί πιστεύω ότι οι διαφθορείς έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από εκείνους που διέφθειραν με μίζες κ.λ.π.
Επίσης αν αρνηθούν να δώσουν στοιχεία με ποιους ήλθαν σε συναλλαγή, αυτοί είναι εύκολο να εντοπισθούν με την σωστή και ενδελεχή εξέταση του πόθεν έσχες, όλων όσων διετέλεσαν υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί Γραμματείς, πρόεδροι οργανισμών και δημοσίων λειτουργών, που είχαν σχέση με τις κρατικές προμήθειες και να δημευθούν όσα περιουσιακά στοιχεία δεν δικαιολογούντα από τα νόμιμα έσοδά τους.
Υπάρχει όμως πολιτική Βούληση και η τόλμη που χρειάζεται και από τα δύο κόμματα εξουσίας να προχωρήσουν στην ενέργεια αυτή με την οποία θα αποδείξουν ότι δεν καλύπτουν απολύτως κανένα και επιθυμούν όχι μόνο την εξυγίανση του πολιτικού μας συστήματος, αλλά και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειά μας στο εξωτερικό, για να μην μας αντιμετωπίζουν με απαξιωτικό τρόπο.
