Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ENHMEΡΩΣΗ

Τα δύο άρθρα δημασιεύθηκαν στην ΕΣΤΙΑ. <<Η πάταξη της φοροδιαφυγής>> στην έκδοση της 24 Ιουλίου 2012, ενώ το άλλο  <<Υπάρχουν λύσεις>>   την 12 Ιουλίου 2012.

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

ΠΑΤΑΞΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ




                                                        

Το αιώνιο πρόβλημα που απασχολεί όλα τα οικονομικά επιτελεία είναι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, που στην Ελλάδα υπάρχει σε απαράδεκτα υψηλά  επίπεδα.

Για την επίλυση του προβλήματος αυτού, που θα άλλαζε ριζικώς την σημερινή δυσμενή κατάσταση, έχουν θεσπισθεί πληθώρα αναποτελεσματικών νόμων με διάφορες περίπλοκες, ακόμα και αντικρουόμενες  διατάξεις, χωρίς όμως να αγγίζουν στην ουσία το πρόβλημα αυτό και  οι φοροδιαφεύγοντες να μένουν στο απυρόβλητο.

Η κύρια αιτία της φοροδιαφυγής είναι η αποφυγή εκδόσεων αποδείξεων, κυρίως από ελευθέρους επαγγελματίες, κυρίως μεγαλογιατρούς, δικηγόρους, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.λ.π.   που δηλώνουν εισοδήματα 10 έως 15 χιλιάδες ευρώ, ενώ τα πραγματικά τους εισοδήματα σε πολλές περιπτώσεις είναι 20πλάσια και ακόμα περισσότερα.

Είναι γνωστό και πάγιο  το ερώτημα που θέτουν οι κύριοι αυτοί στον πελάτη τους, αν επιθυμούν να πληρώσουν με απόδειξη ή χωρίς απόδειξη με μειωμένη αμοιβή. Είναι φυσικό όλοι να έχουν οικονομικό κίνητρο  να προτιμούν την δεύτερη λύση για να πληρώσουν λιγότερα, αφού η απόδειξη δεν τους αποφέρει κανένα όφελος.

Και όμως το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί ριζικά με ένα απλό τρόπο που είναι κοινωνικά αποδεκτός, θα ανακουφίσει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις και θα αυξηθούν οι φόροι των  οικονομικά ισχυρότερων, με αποτέλεσμα αφενός την πιο δίκαιη κατανομή  των φόρων και αφετέρου θεαματική αύξηση των Δημοσίων εσόδων

Ο νόμος που χρειάζεται να ψηφισθεί για να  αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η φοροδιαφυγή,  πρέπει να προβλέπει ότι το ποσόν του συνόλου των αποδείξεων που συγκεντρώνει ο φορολογούμενος  μόνο από ελεύθερους επαγγελματίες –που είναι κυρίως οι φοροδιαφεύγοντες- να αφαιρείται από το φορολογητέο εισόδημά του. Έτσι όταν ένας φορολογούμενος  με εισόδημα π.χ. 40.000 ευρώ, προσκομίσει αποδείξεις από ελευθέρους επαγγελματίες  15.000 ευρώ το φορολογητέο εισόδημά του να είναι 25.000 ευρώ.

Τότε ο κάθε φορολογούμενος θα απαιτεί πάντοτε απόδειξη γιατί έχει μεγάλο κίνητρο, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες να εκδίδουν αποδείξεις και να δηλώνουν το πραγματικό τους εισόδημα, που μάλιστα φορολογείται με πολύ μεγαλύτερο συντελεστή.

Αν οι αρμόδιοι μελετήσουν την πρόταση θα διαπιστώσουν ότι σε όλες τις περιπτώσεις έχουμε αύξηση των εσόδων του Κράτους. Μόνο η μεταβίβαση των 15.000 ευρώ από τον καταναλωτή στον ελεύθερο  επαγγελματία, είναι κέρδος για το δημόσιο λόγω της μεγαλύτερης κλίμακας φόρου του δευτέρου.

Όμως, επαναλαμβάνω ότι πέρα από αυτό, θα έχουμε σημαντική αύξηση των εσόδων του δημοσίου από τον τερματισμό της φοροδιαφυγής κυρίως των μεγάλων εισοδημάτων και η προτεινόμενη λύση θα ανακουφίσει κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους και γίνεται πιο δίκαιη η κατανομή των φορολογικών επιβαρύνσεων.  



Μέχρις ότου ολοκληρωθεί και βελτιωθεί το μηχανογραφικό σύστημα της εφορίας, ώστε να γίνεται  αυτόματα η καταγραφή των εκδιδομένων αποδείξεων για τον έλεγχο των υποβαλλομένων στοιχείων, όπως επίσης και η αυτόματη μεταφορά του ΦΠΑ στην εφορία, ο κάθε φορολογούμενος θα πρέπει να υποβάλλει μαζί με την δήλωσή του μόνο  κατάσταση των αποδείξεων από ελευθέρους επαγγελματίες, στην οποία κατάσταση θα αναγράφονται η επωνυμία του εκδότη κάθε απόδειξης, το φορολογικό του μητρώο, το ποσόν και η ημερομηνία εκδόσεως, για την διευκόλυνση του ελέγχου και διασταυρώσεως των στοιχείων.

Άλλωστε το φορολογικό αυτό σύστημα ήδη εφαρμόζεται σε αρκετές χώρες με πλήρη επιτυχία και μάλιστα για το σύνολο των αποδείξεων και όχι μόνο για εκείνες των ελεύθερων επαγγελματιών.


Κυριακή 8 Ιουλίου 2012


ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ

                                                                     



Θεωρείται σημαντικό γεγονός η εκταμίευση του υπολοίπου ενός δις ευρώ από την συμφωνηθείσα δόση των 5δις ευρώ και μάλιστα αναγκαία για την επίλυση ζωτικών υποχρεώσεων της χώρας και διερωτώμαι ποιοί εμποδίζουν την εφαρμογή προτάσεων τις οποίες είχα διατυπώσει σε σχετικά μου άρθρα που δημοσιεύθηκαν στην ΕΣΤΙΑ την  5.10.1910 και 19.10 .11. μερικές από τις οποίες αν είχαν εφαρμοσθεί θα απέφεραν αμέσως πολλαπλάσια ποσά.

Οι προτάσεις αυτές είχαν γίνει δεκτές και από τα δύο κόμματα  εξουσίας και αφορούσαν την αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας, και απορώ γιατί συνεχώς εξαγγέλλονται, χωρίς όμως να πραγματοποιούνται.

Δεν θα αναφερθώ στις απαραίτητες αποκρατικοποιήσεις ή στην αξιοποίηση του πλούσιου ορυκτού πλούτου της χώρας ούτε στην ενεργοποίηση της ΑΟΖ, θέματα που απαιτούν χρόνο και σκληρές διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι άμεσες και επείγουσες ανάγκες της χώρας .

Όμως στις προτάσεις αυτές περιλαμβάνονται και ενέργειες που μπορούν να αποδώσουν άμεσα αρκετά δις ευρώ, όχι μόνο  χωρίς καμιά επιβάρυνση  των φορολογουμένων, αλλά και θα ικανοποιήσουν την απαίτηση των πολιτών για τερματισμό της ασυδοσίας και της αυθαιρεσίας, κυρίως ισχυρών οικονομικών παραγόντων.

Αναφέρω χαρακτηριστικά την αυθαίρετη καταπάτηση Δημοσίων εκτάσεων από διάφορους μεγαλόσχημους, οι οποίοι έχουν κτίσει χιλιάδες πολυτελείς επαύλεις, στις περισσότερες περιπτώσεις, με ανοχή αστυνομικών και Δημοτικών αρχών.

Αν ο αρμόδιος Υπουργός ζητήσει τις αεροφωτογραφίες στις οποίες έχουν αποτυπωθεί προ τριακονταετίας οι δημόσιες εκτάσεις και τις σημερινές  αεροφωτογραφίες με τις ίδιες εκτάσεις, θα διαπιστώσει ότι μόνο στην Αττική δεκάδες χιλιάδες επαύλεις έχουν κτισθεί σε Δημόσια κτήματα. Αν διατρέξουμε την διαδρομή από Βάρκιζα μέχρι Σούνιο θα διαπιστώσουμε  το μέγεθος του προβλήματος, βλέποντας πολυτελείς επαύλεις σε Δημόσιες εκτάσεις ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας.

Είναι εύκολο να εντοπισθούν οι περιπτώσεις αυτές και να κληθούν οι κάτοχοι των πολυτελών αυτών επαύλεων με τις πισίνες, να πληρώσουν εντός 10 ημερών τουλάχιστον το ήμισυ της αξίας των κτημάτων που καταπάτησαν, άλλως θα δεσμευθούν τα ακίνητα. Τότε είναι απολύτως βέβαιο, ότι  θα εισρεύσουν στα Δημόσια ταμεία τουλάχιστον τόσα χρειάζονται για να εξοφλήσει το Δημόσιο τις οφειλές του προς ιδιώτες, γεγονός που θα συμβάλλει στην αναθέρμανση της οικονομίας μας.

Και για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις δεν αναφέρομαι στις εκατοντάδες χιλιάδες αυθαιρέτων  κτισμάτων που οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να πληρώσουν τα διάφορα πρόστιμα, αλλά μόνο σε μερικές δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτητών επαύλεων που παραμένουν ανενόχλητοι.

Μία δεύτερη απορία μου, είναι η άνιση μεταχείριση Δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Γιατί όλοι είναι κατά της μειώσεως των Δημοσίων υπαλλήλων και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για την απόλυση τριακοσίων χιλιάδων ιδιωτικών υπαλλήλων το 2011 και άλλων τόσων το 2012;

Για να διατηρηθούν όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι αναγκάζονται οι κυβερνήσεις να επιβάλλουν βαρύτατους φόρους που οδηγούν στην ύφεση με αποτέλεσμα το κλείσιμο των επιχειρήσεων και στην απόλυση των ιδιωτικών υπαλλήλων, οι οποίοι είναι τα θύματα που θυσιάζονται για να διατηρείται το υπερδιογκωμένο και σπάταλο Κράτος.

Θα συμφωνήσω ότι  είναι δύσκολο να απολυθούν υπάλληλοι που δεν μπορούν να επιβιώσουν με την σημερινή κρίση. Υπάρχουν όμως κατηγορίες υπαλλήλων που η απομάκρυνσή τους, όχι μόνο δεν θα δημιουργήσει προβλήματα, αλλά αντιθέτως θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας. 

Υπάρχουν χιλιάδες  αγρότες που εγκατέλειψαν τα κτήματά τους, για να διορισθούν στο Δημόσιο από βουλευτές, στο πλαίσιο των πελατειακών και κομματικών σχέσεων, με αποτέλεσμα την μείωση της αγροτικής παραγωγής και την εισαγωγή ακόμα και προϊόντων, που μπορούσαμε όχι μόνο να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά και να εξάγουμε.

Είναι εύκολο να εντοπισθούν όσοι υπάλληλοι έχουν αξιόλογες γεωργικές εκτάσεις, τις οποίες έχουν εγκαταλείψει για να γίνουν Δημόσιοι υπάλληλοι και να απομακρυνθούν, αφού πρώτα τους παραχωρηθούν οικονομικά κίνητρα, που προβλέπονται από τις αδιάθετες κοινοτικές πιστώσεις του ΕΣΠΑ, για να επιστρέψουν στα κτήματά τους, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να αναπληρώσουν το εισόδημά τους αλλά και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.

Υπάρχουν και άλλες πρακτικές λύσεις για εξοικονόμηση χρημάτων, όπως η πολεοδόμηση κρατικών,  μη δασικών εκτάσεων σε κατάλληλες περιοχές και η πώληση των οικοπέδων σε προσιτές τιμές, με αποτέλεσμα εκτός από τα έσοδα του Κράτους από την διάθεση των οικοπέδων και την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας.

Υπάρχει όμως η βούληση και ο κοινός νούς για την εφαρμογή τέτοιων πρακτικών λύσεων που μπορεί να μην λύνουν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, συμβάλλουν όμως έστω και  στην μερική βελτίωση του σημερινού δυσμενούς κλίματος;