ΜΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ. Είναι μεγάλη ικανοποίηση όταν μία έμπνευση της στιγμής πρίν 10δες χρόνια για την αντιμετώπιση καταστροφών να εξακολουθεί να εφαρμόζεται ακόμα με επιτυχία.. Το 1978 όταν έγιναν οι σεισμοί στην Θεσσαλονίκη με πήρε τηλέφωνο ο Καραμανλής και μου είπε να εγκαταλείψω το υπουργείο Δημοσίων έργων και να μεταβώ στην Θεσσαλονίκη να αναλάβω τον συντονισμό των υπηρεσιών καθώς υπήρχε πρόβλημα στον ακριβή χαρακτηρισμό κτιρίων από τα κλιμάκια μηχανικών που αγνοούσαν ποια είχαν χαρακτηρισθεί και ποιά όχι. Κατεβαίνοντας από το αεροδρόμιο ένα φανάρι άναψε από πράσινο, κίτρινο και αμέσως κόκκινο που μας σταμάτησε. Αυτό ήταν .Φτάνοντας στο διοικητήριο μόλις ανέλαβα έδωσα εντολή να τυπωθούν αμέσως αυτοκόλλητα φύλλα πράσινα κίτρινα και κόκκινα. Τα κλιμάκια ξεκίνησαν από την αρχή και σε κάθε κτίριο κυλούσαν το αντίστοιχο φύλλο, πράσινα τα ασφαλή κίτρινα τα επισκευάσιμα και κόκκινα τα κατεδαφιστέα ή με πολύ βαριές ζημίες. Σε 15 ημέρες είχε ολοκληρωθεί η καταγραφή όλων των κτιρίων, αφού τα κλιμάκια δεν σταματούσαν σε εκείνα που είχαν αυτοκόλλητα.

Αποχαιρετισμός σε ένα φίλο συνάδελφο

Με οδύνη πληροφορήθηκα την απώλεια ενός αξιόλογου συναδέλφου στην Βουλή Γιώργου Κατσιμπάρδη με τον οποίον παρά τις κομματικές μας διαφορές, υπήρχε πραγματική προσωπική φιλία και αλληλοσεβασμός. Τον θαύμαζα για τις σπουδαίες συγγραφές του για την ιστορία της Θήβας την οποία υπεραγαπούσε και της προσέφερε πολλά ιδίως την περίοδο που ήταν υ/πουργός εσωτερικών. Υπήρξε πρωταθλητής στους Βαλκανικούς αγώνες και πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ. Υπηρέτησες με πάθος τα ιδανικά που πίστευες και στο ΠΑΣΟΚ στο οποίο προσέφερε πολλά αλλά σε αδίκησε στα στερνά του βίου σου. Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα των πολιτικών που ποτέ δεν αναγνωρίζεται η προσφορά τους. Γιώργο εσύ έδωσες ότι μπορούσες στην χώρα και το έργο σου αναγνωρίζεται από όλους εκείνους που δεν τους τυφλώνει ο κομματικός φανατισμός. Θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά σου τα οποία πρέπει να είναι υπερήφανα για το έργο σου και την σπουδαία παρακαταθήκη που τους αφήνεις. Καλό ταξίδι φίλε Γιώργο. Και κάτι ακόμα. Εκεί που θα πάς θα βρείς πολλούς φίλους συναδέλφους που θα αγωνιούν να μάθουν πως είναι η χώρα την οποία υπηρέτησαν. Μην τους πείς για την σημερινή κατάντια της πολιτικής και που κατάντησαν την χώρα και άστους να πιστεύουν ότι η προσφορά τους και για ότι αγωνίσθηκαν δεν πήγε χαμένη. Ας είναι ελαφρό το χώμα της αγαπημένης σου πατρίδας της Θήβας που σε σκεπάζει

Το μεταφέρω όπως μου το έστειλε διακεκριμένος και έντιμος ανώτατος αξιωματικός ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΟΧΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ Όταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ βρισκόταν στριμωγμένος λόγω της Γερμανικής προέλασης στην Δουνκέρκη με άμεση απειλή να χάσει όλο το Βρετανικό Εκστρατευτικό της Σώμα και λόγω του Βρετανικού κατεστημένου που ζητούσε διαπραγματεύσεις με το Χίτλερ, με την μεσολάβηση του Μουσολίνι, πήγε στα ανάκτορα να εκθέσει το δίλημμα του. Ο τότε βασιλιάς τής Αγγλίας Γεώργιος ο Ε’ τού είπε! «Πήγαινε να ρωτήσεις το λαό». Μια και δύο, λοιπόν, ο Τσώρτσιλ που ποτέ του δεν είχε ταξιδέψει με το Μετρό του Λονδίνου, καθότι λόρδος, μπήκε σε βαγόνι του Μετρό και όλοι φυσικά τον γνώρισαν. Τότε αυτός βρήκε την ευκαιρία να κάνει μια απ’ ευθείας δημοσκόπηση των Λονδρέζων, ρωτώντας τους αν θέλουν παράδοση στο Χίτλερ ή αντίσταση. Φυσικά ο λαός ήταν σφόδρα εναντίον της πολιτικής παράδοσης και υπέρ της αντίστασης. Κράτησε μάλιστα κατά νου πέντε ονόματα τα οποία και ανάφερε στον μνημειώδη εκείνο λόγο του στο Βρετανικό Κοινοβούλιο για αντίσταση αντί πάσης θυσίας στον Άξονα. Ένα καλό μάθημα που ο σημερινός αγράμματος και αμόρφωτος πρωθυπουργός μας αγνοεί, παντελώς και περιφρονεί το λαό, αρνούμενος το δημοψήφισμα για ένα τεράστιο θέμα, όπως και το Κυπριακό, που θα ταλανίζει το Έθνος μας όλο τον αιώνα. Και τούτο διότι αγνοεί την ιστορία του Ανατολικού Ζητήματος και παίρνει μονομερείς αποφάσεις για την λύση ενός προβλήματος αλλαγής του στάτους - κβο της Βαλκανικής κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ και της Γερμανίας και μάλιστα με συντριπτική και αμετάκλητη καταστροφική ζημία σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, μόνο και μόνον για να κρατήσει την καρέκλα του που τού δόθηκε με χίλιες δυο αλχημείες.