Πολιτικά Θέματα - Αριστείδης Τσιπλάκος

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ

                                                                     

Θεωρείται σημαντικό γεγονός η εκταμίευση του υπολοίπου ενός δις ευρώ από την συμφωνηθείσα δόση των 5δις ευρώ και μάλιστα αναγκαία για την επίλυση ζωτικών υποχρεώσεων της χώρας και διερωτώμαι ποιοί εμποδίζουν την εφαρμογή προτάσεων τις οποίες είχα διατυπώσει σε σχετικά μου άρθρα που δημοσιεύθηκαν στην ΕΣΤΙΑ την  5.10.1910 και 19.10 .11. μερικές από τις οποίες αν είχαν εφαρμοσθεί θα απέφεραν αμέσως πολλαπλάσια ποσά.

Οι προτάσεις αυτές είχαν γίνει δεκτές και από τα δύο κόμματα  εξουσίας και αφορούσαν την αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας, και απορώ γιατί συνεχώς εξαγγέλλονται, χωρίς όμως να πραγματοποιούνται.

Δεν θα αναφερθώ στις απαραίτητες αποκρατικοποιήσεις ή στην αξιοποίηση του πλούσιου ορυκτού πλούτου της χώρας ούτε στην ενεργοποίηση της ΑΟΖ, θέματα που απαιτούν χρόνο και σκληρές διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι άμεσες και επείγουσες ανάγκες της χώρας .

Όμως στις προτάσεις αυτές περιλαμβάνονται και ενέργειες που μπορούν να αποδώσουν άμεσα αρκετά δις ευρώ, όχι μόνο  χωρίς καμιά επιβάρυνση  των φορολογουμένων, αλλά και θα ικανοποιήσουν την απαίτηση των πολιτών για τερματισμό της ασυδοσίας και της αυθαιρεσίας, κυρίως ισχυρών οικονομικών παραγόντων.

Αναφέρω χαρακτηριστικά την αυθαίρετη καταπάτηση Δημοσίων εκτάσεων από διάφορους μεγαλόσχημους, οι οποίοι έχουν κτίσει χιλιάδες πολυτελείς επαύλεις, στις περισσότερες περιπτώσεις, με ανοχή αστυνομικών και Δημοτικών αρχών.

Αν ο αρμόδιος Υπουργός ζητήσει τις αεροφωτογραφίες στις οποίες έχουν αποτυπωθεί προ τριακονταετίας οι δημόσιες εκτάσεις και τις σημερινές  αεροφωτογραφίες με τις ίδιες εκτάσεις, θα διαπιστώσει ότι μόνο στην Αττική δεκάδες χιλιάδες επαύλεις έχουν κτισθεί σε Δημόσια κτήματα. Αν διατρέξουμε την διαδρομή από Βάρκιζα μέχρι Σούνιο θα διαπιστώσουμε  το μέγεθος του προβλήματος, βλέποντας πολυτελείς επαύλεις σε Δημόσιες εκτάσεις ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας.

Είναι εύκολο να εντοπισθούν οι περιπτώσεις αυτές και να κληθούν οι κάτοχοι των πολυτελών αυτών επαύλεων με τις πισίνες, να πληρώσουν εντός 10 ημερών τουλάχιστον το ήμισυ της αξίας των κτημάτων που καταπάτησαν, άλλως θα δεσμευθούν τα ακίνητα. Τότε είναι απολύτως βέβαιο, ότι  θα εισρεύσουν στα Δημόσια ταμεία τουλάχιστον τόσα χρειάζονται για να εξοφλήσει το Δημόσιο τις οφειλές του προς ιδιώτες, γεγονός που θα συμβάλλει στην αναθέρμανση της οικονομίας μας.

Και για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις δεν αναφέρομαι στις εκατοντάδες χιλιάδες αυθαιρέτων  κτισμάτων που οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να πληρώσουν τα διάφορα πρόστιμα, αλλά μόνο σε μερικές δεκάδες χιλιάδες ιδιοκτητών επαύλεων που παραμένουν ανενόχλητοι.

Μία δεύτερη απορία μου, είναι η άνιση μεταχείριση Δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Γιατί όλοι είναι κατά της μειώσεως των Δημοσίων υπαλλήλων και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για την απόλυση τριακοσίων χιλιάδων ιδιωτικών υπαλλήλων το 2011 και άλλων τόσων το 2012;

Για να διατηρηθούν όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι αναγκάζονται οι κυβερνήσεις να επιβάλλουν βαρύτατους φόρους που οδηγούν στην ύφεση με αποτέλεσμα το κλείσιμο των επιχειρήσεων και στην απόλυση των ιδιωτικών υπαλλήλων, οι οποίοι είναι τα θύματα που θυσιάζονται για να διατηρείται το υπερδιογκωμένο και σπάταλο Κράτος.

Θα συμφωνήσω ότι  είναι δύσκολο να απολυθούν υπάλληλοι που δεν μπορούν να επιβιώσουν με την σημερινή κρίση. Υπάρχουν όμως κατηγορίες υπαλλήλων που η απομάκρυνσή τους, όχι μόνο δεν θα δημιουργήσει προβλήματα, αλλά αντιθέτως θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας. 

Υπάρχουν χιλιάδες  αγρότες που εγκατέλειψαν τα κτήματά τους, για να διορισθούν στο Δημόσιο από βουλευτές, στο πλαίσιο των πελατειακών και κομματικών σχέσεων, με αποτέλεσμα την μείωση της αγροτικής παραγωγής και την εισαγωγή ακόμα και προϊόντων, που μπορούσαμε όχι μόνο να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά και να εξάγουμε.

Είναι εύκολο να εντοπισθούν όσοι υπάλληλοι έχουν αξιόλογες γεωργικές εκτάσεις, τις οποίες έχουν εγκαταλείψει για να γίνουν Δημόσιοι υπάλληλοι και να απομακρυνθούν, αφού πρώτα τους παραχωρηθούν οικονομικά κίνητρα, που προβλέπονται από τις αδιάθετες κοινοτικές πιστώσεις του ΕΣΠΑ, για να επιστρέψουν στα κτήματά τους, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να αναπληρώσουν το εισόδημά τους αλλά και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.

Υπάρχουν και άλλες πρακτικές λύσεις για εξοικονόμηση χρημάτων, όπως η πολεοδόμηση κρατικών,  μη δασικών εκτάσεων σε κατάλληλες περιοχές και η πώληση των οικοπέδων σε προσιτές τιμές, με αποτέλεσμα εκτός από τα έσοδα του Κράτους από την διάθεση των οικοπέδων και την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας.

Υπάρχει όμως η βούληση και ο κοινός νούς για την εφαρμογή τέτοιων πρακτικών λύσεων που μπορεί να μην λύνουν το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, συμβάλλουν όμως έστω και  στην μερική βελτίωση του σημερινού δυσμενούς κλίματος;