Πολιτικά Θέματα - Αριστείδης Τσιπλάκος

Αρθρο του Αριστείδη Τσιπλάκου*

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλει η σημερινή κυβέρνηση και ιδιαίτερα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά που κατάφερε σε διάστημα μόνο 20 μηνών  να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα που υπήρχε για την Ελλάδα σε όλη την Ευρώπη. Απτά δείγματα των επιτυχιών αυτών είναι το επίτευγμα του πρωτογενούς πλεονάσματος, η πτώση των επιτοκίων των δεκαετών ομολόγων, η δυνατότητα εξόδου της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, η υπερκάλυψη της συμμετοχής στις αυξήσεις κεφαλαίου των Ελληνικών τραπεζών , η επανεκκίνηση των Δημοσίων έργων και γενικότερα η βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Είναι γεγονός ότι όλα αυτά επετεύχθησαν με τεράστιες θυσίες του Ελληνικού Λαού και κυρίως των μισθωτών και συνταξιούχων, με επώδυνα αλλά αναγκαία μέτρα για την διόρθωση λαθών περασμένων δεκαετιών, τα οποία μας οδήγησαν στην σημερινή κρίση, και απαραίτητα ώστε να επανέλθει η χώρα μας σε ικανοποιητικούς  ρυθμούς ανάπτυξης.

Όμως όλες αυτές οι επιτυχίες δεν έχουν ακόμα καμιά επίδραση στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και όταν  οι μακροοικονομικές επιτυχίες δεν συνδυάζονται με ατομική ευημερία τότε υπάρχει κίνδυνος απρόβλεπτων δυσμενών γεγονότων με την βοήθεια ασύδοτων λαϊκιστών που μπορεί να οδηγήσουν τον λαό σε αποφάσεις, εν όψει εκλογών,  καταστρεπτικές για την χώρα. 

Τούτο γιατί η συσσωρευμένη οργή των πολιτών από την συνεχή μείωση μισθών και συντάξεων, από την έκρηξη της ανεργίας και κυρίως από την φορολογική καταιγίδα στα εισοδήματα των οικονομικά ασθενέστερων, δεν μειώνεται από τα ευοίωνα μηνύματα των Ευρωπαίων και τις μακροοικονομικές επιτυχίες. Γι αυτό οι κυβερνώντες δεν πρέπει να καθησυχάζουν επειδή οι πολίτες τα ανέχονται όλα αυτά χωρίς έντονες διαμαρτυρίες γιατί δεν έχουν το κουράγιο πιά να αντιδράσουν.

Κανένας δεν έχει αντίρρηση ότι πολλά  από τα επώδυνα μέτρα είναι απολύτως αναγκαία, όμως υπάρχουν ορισμένα μέτρα  που πραγματικά εξοργίζουν τους πολίτες, όπως η φορολογία εισοδημάτων και ακινήτων, που με διαφορετική εφαρμογή θα μπορούσαν όχι μόνο να είναι αποδεκτά από τους πολίτες , αλλά και να φέρουν πολύ

περισσότερα έσοδα από εκείνα που αποφέρουν σήμερα.

Και αναφέρομαι πρώτα στην φορολογία των εισοδημάτων που παρά το γεγονός ότι η φορολογία κυμαίνεται από 22% έως 42% τα ολικά φορολογικά έσοδα το 2013 ήταν 38.14δις ευρώ έναντι 186.5δις του ΑΕΠ δηλαδή 20.4% του ΑΕΠ,  λιγότερο  από τον κατώτατο συντελεστή. Αυτό και μόνο φανερώνει την μεγάλη φοροδιαφυγή κυρίως των υψηλών εισοδημάτων και τα περισσότερα έσοδα προέρχονται από την φορολογία των μισθών και συντάξεων που αποτελούν μικρό ποσοστό στο ΑΕΠ.

Η μεγαλύτερη συμβολή στο ΑΕΠ είναι τα έσοδα των ανωνύμων εταιριών βιομηχανιών, μεγάλων επιχειρήσεων  μετά είναι η συμβολή των ελευθέρων επαγγελματιών και τελευταίοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι οι οποίοι επωμίζονται και τα περισσότερα φορολογικά βάρη.

Οι ανώνυμες εταιρίες αφαιρούν τα υπερδιογκωμένα έξοδα με αποτέλεσμα εμφάνιση μικρών κερδών και εκεί οφείλεται η μεγάλη φοροδιαφυγή. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούν να σηκώσουν βάρη φορολογικά που αγγίζουν το ήμισυ των εισοδημάτων και βρίσκουν διάφορους τρόπους να φοροδιαφεύγουν. Εκείνοι που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν είναι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι οι οποίοι είναι τα συνήθη υποζύγια των φορολογικών βαρών.

Τι εμποδίζει τον Πρωθυπουργό να εφαρμόσει αυτό που και ο ίδιος πιστεύει και είχε προαναγγείλει παραμονές βουλευτικών εκλογών, την μείωση των φορολογικών συντελεστών. Η μέχρι τώρα πείρα φανερώνει ότι όσο αυξάνονται οι συντελεστές τόσο μειώνονται και τα Δημόσια έσοδα. Οι μειωμένοι συντελεστές να εφαρμόζονται σε όλους ,όπως και για τους μισθωτούς και επαγγελματίες στα έσοδα και όχι στα κέρδη. Μία φορολογία μέχρι 10% στις ανώνυμες εταιρίες στο τζίρο και όχι στα κέρδη, μέχρι 15% στους μισθωτούς και συνταξιούχους και μέχρι 20% στους ελεύθερους επαγγελματίες, όχι μόνο θα μειώσει σημαντικά τις αντιδράσεις και θα φανούν τα αποτελέσματα των μακροοικονομικών επιτυχιών, αλλά και θα αυξήσει σημαντικά τα Δημόσια έσοδα. Με τους συντελεστές αυτούς και με χαρακτηρισμό της φοροδιαφυγής ως ιδιώνυμο αδίκημα κανένας δεν δικαιολογείται να αποκρύψει εισοδήματα και να διακινδυνεύσει να υποστεί βαριές  συνέπειες  του νόμου, με σίγουρο αποτέλεσμα τον περιορισμό της φοροδιαφυγής στο ελάχιστο.

Άλλο επώδυνο μέτρο που μπορεί με διαφορετική εφαρμογή να έχει αποδοχή από τους πολίτες και να επιφέρει περισσότερα έσοδα είναι η φορολογία των ακινήτων που έχει προκαλέσει και τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Τα τρία δις που ευελπιστούν να εισπράξουν από τα ακίνητα, μπορούν να τα αφαιρέσουν από τις ετήσιες χορηγήσεις του Δημοσίου στην τοπική αυτοδιοίκηση και να αναθέσουν την είσπραξή τους στους Δήμους από την φορολόγηση των ακινήτων που ανήκουν  στους δημότες τους. Είναι μια σωστή πρόταση την οποία έχω αναφέρει πολλές φορές, αλλά και την έχει θεμελιώσει  ο Στέφανος Μάνος σε σχετικό δημοσίευμά του.

Με την αλλαγή αυτή θα περιοριστεί η σπατάλη στην τοπική αυτοδιοίκηση, που συχνά αντιμετωπίζουμε, γιατί ο κάθε Δήμαρχος θα είναι πολύ επιφυλακτικός να σπαταλήσει χρήματα που προέρχονται από τους Δημότες του και όχι από το κράτος. Οι δήμαρχοι γνωρίζουν τους συμπολίτες του και θα τους φορολογήσουν ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Και θα φροντίσουν  να περιορίσουν  τις δαπάνες τους ώστε μην επιβαρύνουν υπέρμετρα τους πολίτες.

Το κυριότερο είναι ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα πολιτικό κόστος που είχε από τις διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, κατασχέσεις και ταλαιπωρίες των πολιτών και έχει τα τρια δις ακέραια και σίγουρα.

Με τα απλά αυτά μέτρα να είναι βέβαιη η Κυβέρνηση ότι σε όλες τις προσπάθειες θα έχει την πλήρη συμπαράσταση των πολιτών που θα δούν τα πρώτα μέτρα βελτίωσης του βιοτικού τους επιπέδου και θα εξουδετερώσει την καταστροφική τακτική των λαϊκιστών που εκμεταλλεύονται την δυσφορία των πολιτών.

                                                  *tsiplakos.a@gmail.com