Δυστυχώς το πρόβλημα αυτό ταλαιπωρεί τους πάντες γιατί υπάρχει ανικανότητα των αρμοδίων να χρησιμοποιήσουν την κοινή λογική και αντί των ΧΥΤΑ κ.λ.π που είναι παρωχημένες λύσεις, να εφαρμόσουν την ίδια λύση με την οποία έλυσαν το πρόβλημα αυτό, με απόλυτη επιτυχία, όλες οι ανεπτυγμένες χώρες. Το 1990 το πρόβλημα των βιολογικών καθαρισμών το λύσαμε με την βοήθεια του αρμοδίου Γερμανικού φορέα που είχε εμπειρία στα θέματα αυτά.
Το 2009 όταν υπήρχε το αξεπέραστο πρόβλημα της λυματολάσπης, θέλοντας να βοηθήσω στη λύση του, απευθύνθηκα στον ίδιο φορέα και επειδή νόμιζαν ότι ακόμα ήμουν υπουργός, έστειλαν αμέσως τρείς ειδικούς με έτοιμη την λύση.
Η μέθοδος που πρότειναν ήταν η εξαέρωση -όχι καύση-λυματολάσπης και σκουπιδιών σε θερμοκρασία 11.000 βαθμών Κελσίου και μάλιστα σε κλειστό κύκλωμα, όπου τα προϊόντα ακόμα και τα βαρέα μέταλλα μετατρέπονται κατά 98% σε καύσιμο αέριο και κατά 2% σε ανόργανη ουσία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δομικό υλικό ή στην οδοποϊία.
Από το καύσιμο αέριο σε κλειστό κύκλωμα, χωρίς καμιά απολύτως ενόχληση στο περιβάλλον, παράγεται από ειδικές εγκαταστάσεις ηλεκτρική ενέργεια από την οποία το 70% θα διατίθεται για την λειτουργία του εργοστασίου και το 30% θα διατίθετο για την ΔΕΗ. Η πρόταση των Γερμανών ήταν να κατασκευάσουν το εργοστάσιο με δαπάνες τους, το κόστος του οποίου θα παρακολουθούσε το Ελληνικό Δημόσιο το οποίο θα επιβαρυνόταν με 130 ευρώ ανά τόνο λυματολάσπης. Όταν τα χρήματα που θα εισέπρατταν οι Γερμανοί κάλυπταν το κόστος κατασκευής του εργοστασίου συν 8% που θα ήταν το κέρδος τους , το εργοστάσιο θα το παρέδιδαν στις αρμόδιες Ελληνικές αρχές να συνεχίσουν την λειτουργία του.
Το κέρδος των Γερμανών εκτός από το 8% του κόστους κατασκευής του εργοστασίου, θα ήταν και τα έσοδα από την πώληση της περισσής ενέργειας στην ΔΕΗ.
Το σημαντικότερο όμως μέρος της πρότασής τους ήταν να αγοράζουν όλα τα σκουπίδια του λεκανοπεδίου αντί 9 ευρώ τον τόνο για να τα μετατρέπουν σε ενέργεια την οποία θα πωλούσαν στην ΔΕΗ, με αποτέλεσμα την κατάργηση των ΧΥΤΑ για τους οποίους αντιδρούν οι κάτοικοι των προτεινόμενων περιοχών.
Τότε τους έστειλα στο υπουργείο και επειδή δεν τους δέχθηκαν, αναγκάσθηκα να στείλω επιστολή στον τότε Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή για να επέμβει ώστε να πραγματοποιηθεί συνάντηση Γερμανών και ηγεσίας υπουργείου Δημοσίων Έργων. Έγινε η συνάντηση με τον αρμόδιο υφυπουργό, τον Γεν. Γραμματέα τον, πρόεδρο της ΕΥΔΑ κ.λ.π υπηρεσιακούς παράγοντες, στην οποίαν παρέστην και εγώ και απεφάνθησαν για την ορθότητα της λύσεως. Όμως πρότειναν να την εφαρμόσουν σε άλλη πόλη της Ελλάδας, γιατί την προηγούμενη ημέρα είχαν αναθέσει σε γνωστή Ελληνική εταιρία το έργο με την μέθοδο της ξήρανσης, η οποία εκτός του ότι κόστιζε ακριβότερα, είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε 50 τόνους ημερησίως αποξηραμένου υλικού στις υψικαμίνους για καύση και χωρίς να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των σκουπιδιών.
Έτσι χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να λύσουμε ανώδυνα το πρόβλημα των σκουπιδιών και θα αποφεύγαμε τις κινητοποιήσεις κατοίκων Κερατέας και άλλων περιοχών.
Για το θέμα αυτό δεν υπάρχουν ευθύνες;
(Σημείωση)
Για περισσότερες λεπτομέρειες όπως η επιστολή στον τότε Πρωθυπουργό, την αναλυτική έκθεση της μεθόδου κ.λ.π. στην Ιστοσελίδα www.aristidiwtsiplakos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου